خواب دیدم که.

  یک خواب طولانی دیدم که درست تا موقع بیدار شدن ادامه داشت دیدم که :

مدرسه هستم و  دنبال ژاکتم میگردم  . یک ژاکت زرد چهار خانه که اصلا یادم نمیومد کی خریدمش. هرچی میگردم  پیداش نمیکنم . میپرسم که  بقیه ژاکتها کجاست؟‌میگن بردنشون توی حیاط. ساختمان مدرسه عوض شده .  فکر میکنم منکه برای رفتن به حیاط مشکلی نداشتم چرا الان پیداش نمیکنم ؟ دارم دنبال حیاط مدرسه میگردم که  بدون اینکه بخوام از ساختمون مدرسه خارج میشم.  خارج از شهر هستم .دور و برم جنگلیه همه جا رو برف پوشونده. محیط نا آشناست. راهم رو گم میکنم و نمیدونم  چطوری برگردم مدرسه.  ژاکت تنم نیست و فکر میکنم بزودی خیلی خیلی سردم میشه. به راهم ادامه میدم کم کم وارد شهر میشم . از مردم اسم مدرسه رو می پرسم.کسی نمیدونه. تعجب میکنم که توی این شهر کوچک چطور کسی اسم مدرسه رو نمیدونه؟  فکر میکنم از   Siri کمک بگیرم اما هر بار که  سوال میکنم  پسرک جواب میده. میگم  تو مسیر رو بلد نیستی جواب نده. انگار اون اصلا  حساس بودن شرایط  رو درک نمیکنه. میگم من گم شدم و به زودی از سرما یخ میزنم میرم و میرم و میرم. میرسم به مرکز شهر. طوفان شده همه مردم پناه میبرن داخل یک فروشگاه که شبیه دفتر پست هست. من هم  بدنبالشون.   فکر میکنم  شاید دختری که کنارم نشسته مسیرش بهم بخوره و بتونه من رو برسونه  . اما صدام بهش نمیرسه و آدرس خونه رو هم یادم نیست . هرچی فکر میکنم اسم هیچ کدام از خیابان های اطراف خونه یادم نمیاد. وحشت زده میشم  از اینکه دارم  حافظه ام رو از دست میدم. تصمیم  میگیرم به پسرم زنگ بزنم و آدرس خونه رو ازش بپرسم اما سلفونم تغییر شکل داده نمیدونم چطورازش استفاده کنم  همینطور که دارم سعی میکنم راه تلفن زدن رو پیدا کنم تصادفا به برادرم که ایرانه زنگ میزنم. میگم تو آدرس خونه ما رو بلدی ؟ بلد نیست. شماره من رو بلدی؟ اون رو هم بلد نیست.فروشگاه خلوت شده . اگر همه برن و من بمونم چی ؟

صبح که بیدار شدم به  اولین چیزی که فکر کردم آدرس خونه ام بود.. بله هنوز یادمه   شماره ۳۴۵۶.

این خوابهای گم شدن از کجا میان؟ درحالیکه من میدونم کجای مسیر زندگیم ایستادم؟ و  درحالیکه دیروز روز خوبی بود و من اصلا احساس گم شدگی نمیکردم. چرا واقعا چرا؟